|
|
|
|
|
|---|
|
|
|
|
|
|---|
|
|
|
|
|
|---|
|
|
|
|
|
|
|---|
|
|
|
|
|
|
|---|
|
|
|
|
|
|
|---|
23417 Снітків
W źródłach Śnitków znany jest od XVI wieku, w 1720 roku otrzymał prawo magdeburskie. Pod koniec XVIIIw. był jednym z najbogatszych miasteczek Podola. Pod koniec XIX wieku mieszkało tu prawie trzy tysiące mieszkańców, obecnie – niecałe 700.
Od połowy XVIII wieku istniał w Śnitkowie drewniany kościół fundowany w 1748 roku przez Różę Lipską z Dzieduszyckich. W 1774 roku właściciel Śnitkowa Rafał Dzierżek zakończył budowę kolejnego drewnianego kościoła, którą w 1768 roku rozpoczął jego ojciec. Z czasem kościół stał się nieprzydatny i został rozebrany.
| Ważne wydarzenia w historii świątyń i posłudze arcypasterzy |
|
|---|---|
| Bieżąca data: kwiecień, 22 | |
| 1765 | - о. Ігнатій Оссолінський, майбутній ординарій Київський, призначений коад'ютором з правом наступництва ординарія
Баківського Станіслава Єзєрського; - майбутній єпископ Луцький о. Фелікс Турський призначений правлячим єпископом Холмським; |
| 1922 | - освячено головний вівтар костелу Пресвятої Трійці у Старому Селі на Львівщині; |
| 2004 | - призначено Апостольським нунцієм в Україні архієпископа Івана Юрковича; |
| Następna data: kwiecień, 23 | |
| 1719 | - у Кракові єпископ-помічник Краківський Михаїл Шембек рукоположив в єпископи о. Станіслава Гозія, майбутнього ординарія Кам'янець-Подільського; |
| 1736 | - єпископ Київський Самуель Ожга консекрував новозбудований храм св. Миколая і св. Софії у Тисмениці на Івано-Франківщині; |
| 1753 | - єпископ Миколай Дембовський освятив наріжний камінь костелу Успіння Пресвятої Діви Марії у Збрижі на Хмельниччині; |
| 1933 | - архієпископ Болеслав Твардовський консекрував відновлений після пошкоджень Ісв. вівйни костел Матері Божої Неустанної Допомоги у Тернополі; |
| 1996 | - освятили залитий фундамент костелу св. Емеріха у Великому Бичкові на Закарпатті; |
| 2005 | - єпископ Станіслав Падевський освятив ікону св. Адальберта (Войтеха) у присвяченій цьому святому каплиці у Новомосковську на Дніпропетровщині; |
| 2017 | - звершено першу післявоєнну Месу у костелі cв. Станіслава Костки у Чемеринцях на Львівщині; |
W latach 1845-1857 dzięki staraniom ówczesnego proboszcza ks. Antoniego Kuleszy i pieniądzom rodziny Dzierżaków w Śnitkowie powstał murowany kościół w stylu neogotyckim. Dnia 15 lipca 1845 roku poświęcono parcelę pod budowę świątyni. W lipcu-sierpniu 1846 roku wymurowano ściany na wysokość 156 centymetrów. Informacji o budowie w latach 1847-1857 brak. Kościół został poświęcony w 1857 roku, chociaż niektóre źródła podają, że budowę kościoła skończono w 1868 roku. W 1886r. proboszczem został ks. Julian Majewski, który w ciągu wielu lat stara się o remont świątyni. W 1897 roku parafia liczyła 2613 wiernych, w 1905r. miała 36 dzisięcin, 758 sażeni morgów. Remont kościoła przeprowadzono dopiero w latach 1909-1910.
Po raz pierwszy śnitkowską świątynię zamknięto w 1934 roku, a mienie kościelne skonfiskowano. W latach 1934-1941 umieszczono w nim wzorcowy dom kultury, kościół przerobiono: zbudowano scenę, specjalne pokoje, bibliotekę. W 1941 roku pod czas okupacji niemieckiej wierni odebrali kościół. Wszystkie przeróbki zostały zniszczone. Kościół był czynny do 1951 roku, kiedy to ponownie odebrano go wiernym, tym razem pod spichlerz. Ponieważ zboże w kościele psuło się, tego ż roku ponownie zwrócono go wiernym. Dnia 20 września 1960 roku władze sowieckie po raz trzeci odebrały wiernym kościół. W latach 1962-1966 został on przebudowany według projektu P. Kaczurowskoho na dom kultury, który uznano za najlepszy wiejski dom kultury obwodu Winnickiego.
Podłoga kościoła była wyłożona płytami kamiennymi, które i teraz leżą przed wejściem do domu kultury. Kościół miał duży główny ołtarz, w którym znajdował się obraz Niepokalanego Poczęcia N.M.P., zasłaniany pozłacaną zasuwą św. Jana Nepomucena. Były dwa boczne ołtarze - św. Antoniego i św. Rocha. Chór był na drewnianych kolumnach, a zakrystia była kamienna. Koło kościoła rósł sad, stał domek stróża, przed kościołem – dwie dzwonnice z dzwonami. Otaczał świątynię wysoki mur. Były kute brama i dwie furtki, które obecnie znajdują się przy wejściu na katolicki cmentarz. Na zewnątrz na poziomie dachu na kolumnach stały żeliwne figury świętych Apostołów Piotra i Pawła.
Dawny kościół miejscowej wspólnocie na krótki czas oddali w 1991 roku, wtedy poświęcił go biskup Jan Olszański. Obecnie katolicy posługują się kaplicą na cmentarzu.
Strona główna