 |  |  |  |  |
|---|
 |  |  |  |  |
|---|
 |  |  |  |  |
|---|
| | | | |
|---|
| | | | |
|---|
| | | | |
|---|
23417 Снітків
W źródłach Śnitków znany jest od XVI wieku, w 1720 roku otrzymał prawo magdeburskie. Pod koniec XVIIIw. był jednym z najbogatszych miasteczek Podola. Pod koniec XIX wieku mieszkało tu prawie trzy tysiące mieszkańców, obecnie – niecałe 700.
Od połowy XVIII wieku istniał w Śnitkowie drewniany kościół fundowany w 1748 roku przez Różę Lipską z Dzieduszyckich. W 1774 roku właściciel Śnitkowa Rafał Dzierżek zakończył budowę kolejnego drewnianego kościoła, którą w 1768 roku rozpoczął jego ojciec. Z czasem kościół stał się nieprzydatny i został rozebrany.
| Ważne wydarzenia w historii świątyń i posłudze arcypasterzy |
|
|---|---|
| Bieżąca data: grudzień, 07 | |
| 1998 | - Папа Йоан Павло II для костелу Бога Отця Милосердного у Запоріжжі освятив наріжний камінь та передав його майбутньому єпископу о. Яну Собіло через свого секретаря майбутнього архієпископа о. Мечислава Мокшицького; |
| 2001 | - призначений титулярним архієпископом Равелло та Апостольським нунцієм в Грузії і Вірменії (а потім - і в Азербайджані) майбутній Апостольський нунцій в Україні о. Клаудіо Ґуджеротті; |
| 2008 | - єпископ Ян Нємєц освятив вівтар каплиці Успіння Пресвятої Діви Марії у Волиці на Хмельниччині; |
| Następna data: grudzień, 08 | |
| 1737 | - інгрес до Кам'янець-Подільської катедри єпископа Франциска Кобельського; |
| 1873 | - о. Валерій Буш освятив новозбудований костел Непорочного Зачаття Пресвятої Діви Марії у Печеніжені на Івано-Франківщині; |
| 1878 | - висвячений на священника у Перемишлі (Польща) місцевим ординарієм єпископом Мацеєм Хіршлером майбутній єпископ-помічник Львівський та кардинал Ян Пузина; |
| 1890 | - освячено новозбудований костел св. Йосифа, Обручника Пресвятої Діви Марії у Поникві на Львівщині; |
| 1926 | - новозбудовану каплицю у Рокитному на Рівненщині освятив о. Станіслав Фіялковським; |
| 1930 | - новоспоруджений костел Христа Царя у Львові-Брюховичах освятив архієпископ Болеслав Твардовський; |
| 1933 | - новозбудований костел св. Ізидора у Римачах на Волині освятив о. Стефан Ястжембський; |
| 1991 | - єпископ Ян Пурвінський освятив повернені верхній та нижній храми у Бердичеві на Житомирщині; |
| 1992 | - єпископ Маркіян Трофим'як в Остап'єму на Тернопільщині повторно освятив повернений храм під титулом Матері Божої Неустанної Допомоги i св. Вацлава; |
| 1995 | - єпископ Ян Ольшанський освятив новозбудований костел Пресвятої Трійці у Волочиську на Хмельниччині; |
| 2006 | - о. Ян Нємєц, призначений єпископом-поміником Кам'янець-Подільськи, консекрований кардиналом Мар'яном Яворським у Кам'янець-Подільському катедрі; |
| 2007 | - єпископ Мар'ян Бучек освятив дзвінницю поруч з каплицею Матері Божої Чудотворного Медальйона та св. Андрія Боболі у Мерефі на Харківщині та дзвін на ній; |
| 2010 | - о. Ян Собіло, номінований єпископм-помічником Харківсько-Запорізьким, висвячений на єпископа у Харківській катедрі єпископом Харківсько-Запорізьким Мар’яном Бучеком; |
| 2018 | - єпископ Віталій Кривицький в каплиці Воздвиження Хреста Господнього у Києві освятив пам'ятну таблицю о. Тадеушу Хоппе SDB; |
| 2019 | - єпископ Едвард Кава в костелі св. Миколая у Куликові на Львівщині освятив новий вівтар, амвон, вхідні двері та відновлений вівтарний хрест; |
W latach 1845-1857 dzięki staraniom ówczesnego proboszcza ks. Antoniego Kuleszy i pieniądzom rodziny Dzierżaków w Śnitkowie powstał murowany kościół w stylu neogotyckim. Dnia 15 lipca 1845 roku poświęcono parcelę pod budowę świątyni. W lipcu-sierpniu 1846 roku wymurowano ściany na wysokość 156 centymetrów. Informacji o budowie w latach 1847-1857 brak. Kościół został poświęcony w 1857 roku, chociaż niektóre źródła podają, że budowę kościoła skończono w 1868 roku. W 1886r. proboszczem został ks. Julian Majewski, który w ciągu wielu lat stara się o remont świątyni. W 1897 roku parafia liczyła 2613 wiernych, w 1905r. miała 36 dzisięcin, 758 sażeni morgów. Remont kościoła przeprowadzono dopiero w latach 1909-1910.
Po raz pierwszy śnitkowską świątynię zamknięto w 1934 roku, a mienie kościelne skonfiskowano. W latach 1934-1941 umieszczono w nim wzorcowy dom kultury, kościół przerobiono: zbudowano scenę, specjalne pokoje, bibliotekę. W 1941 roku pod czas okupacji niemieckiej wierni odebrali kościół. Wszystkie przeróbki zostały zniszczone. Kościół był czynny do 1951 roku, kiedy to ponownie odebrano go wiernym, tym razem pod spichlerz. Ponieważ zboże w kościele psuło się, tego ż roku ponownie zwrócono go wiernym. Dnia 20 września 1960 roku władze sowieckie po raz trzeci odebrały wiernym kościół. W latach 1962-1966 został on przebudowany według projektu P. Kaczurowskoho na dom kultury, który uznano za najlepszy wiejski dom kultury obwodu Winnickiego.
Podłoga kościoła była wyłożona płytami kamiennymi, które i teraz leżą przed wejściem do domu kultury. Kościół miał duży główny ołtarz, w którym znajdował się obraz Niepokalanego Poczęcia N.M.P., zasłaniany pozłacaną zasuwą św. Jana Nepomucena. Były dwa boczne ołtarze - św. Antoniego i św. Rocha. Chór był na drewnianych kolumnach, a zakrystia była kamienna. Koło kościoła rósł sad, stał domek stróża, przed kościołem – dwie dzwonnice z dzwonami. Otaczał świątynię wysoki mur. Były kute brama i dwie furtki, które obecnie znajdują się przy wejściu na katolicki cmentarz. Na zewnątrz na poziomie dachu na kolumnach stały żeliwne figury świętych Apostołów Piotra i Pawła.
Dawny kościół miejscowej wspólnocie na krótki czas oddali w 1991 roku, wtedy poświęcił go biskup Jan Olszański. Obecnie katolicy posługują się kaplicą na cmentarzu.
